Profesör Hanım

                   Biz insanlar doğanın bir parçası olmamıza rağmen doğa ile savaş halinde olan ve doğaya düşmanca davranan tek akıllı ve bilinçli canlılarız. Modern yaşam kılıfı altında doğayı katlederek hayvanların yaşam alanını yok ettiğimiz gibi, gelişmişlik ve medeniyet adı altında da artık onlara yaşam hakkı bile tanımıyoruz. Bu sözlerim size klasik çevreci insanların sözleri gibi gelmesin. İnsanlık ne kadar bilim ve teknolojiye sahip ve bunu geliştirecek kuvvete muktedir olsa da, ahlaki bakımdan uygarlık seviyesine gelememiş ve gün geçtikçe medeniyet olgusundan daha da yoksunlaşmaktadır.                                 Hepimiz doğası gereği hayvanlarla ve daha bir çok canlı türüyle aynı dünyayı paylaşıyoruz ama daha kapımızın önündeki kedilerin ve köpeklerin varlığını kabullenebilmiş değiliz. Gün geçtikçe artan köpekleri zehirleme ve öldürme faaliyetleri ve bunlara ek olarak   'havlıyor' ,  saldırıyor'  gibi haksız ve göstermelik bahaneleri çok sıkça duyuyoruz. Kö

          Bir sabah uyandığınızda kendinizi böcek olarak bulsaydınız, ne yapardınız ? Günlük yaptığınız işleri yapamadığınızı, normalde yaptığınız çok basit eylemlerin bile sizin için artık bir işkence olduğunu düşünsenize... Ama siz hala sizsiniz. Böcek olmanız sadece fiziksel bir değişim ama çevrenizdekiler artık sizin siz olduğunuzdan şüpheli. Franz Kafka aslında böcek olmanın arkasında sisteme karşı uyum sağlamayı bıraktığınızda en sevdiğiniz insanlar dahil toplum tarafından nasıl dışlanacağınızı gözler önüne sermiştir. Sadece dışarıdan bir takım fiziksel değişikliklere bakarak hüküm vermenin acımasızlığı bir yana, insanların sadece görünenlere inandığı ve olayları çok yönlü değil tekli yönlü değerlendirdiği gerçeğini de  eleştirmiştir. Okurken sizi gerçekten derinlemesine düşündürecek ve hayatınızdan izler bulacağınız bu kitabın gerçek anlamını görmeniz dileğiyle... Profesör Hanım

     " Birkaç yıl önce* Moskova'daki Büyük İmparatorluk Tiyatrosu'nun duvarlarında beklenmedik bir şekilde büyük çatlaklar belirdi. Temelden çatıya kadar uzanan bu çatlaklar yüzünden  kocaman binanın çökerek, hem içeride hem de bina yakınında bulunan insanların enkaz altında kalması tehlikesi ortaya çıkmıştı. Binanın temeli boyunca birkaç yerde toprağı kazarak, bu çatlakların nedenini araştırmaya başladılar. Ortaya şu sonuç çıktı: İmparatorluk Tiyatrosu'nun taştan yapılmış dev binası çürük ve parçalanmakta olan ahşap bir temel üzerinde yükselmekteydi.                Yüz sene boyunca bu dev bina inşa edilirken toprağa büyük kalın kazıklar çakılarak, bunların üzerine kalın meşe kirişler atılmış, yükse taş duvarlar bu kirişler üzerine inşa edilmişti. O dönemin standartlarına göre benzer temel yeteri kadar sağlam kabul edilmekteydi.                   Tiyatro bu temel üzerinde yüz sene durabilse de, zamana karşı fazla direnemedi. Kalın kirişler çürürken, duvarlar eğilme